هیچ‌گاه مرز پُرگُهر کشور را حفظ نکرد ...
شما می‌بینید در این دفاع مقدس بالأخره کم و بیش رفتیم جبهه، کم و بیش ما دیدیم، بعضی بیشتر بعضی کمتر
اگر پنجاه پرچم بود یکی آن بالا ممکن بود پرچم سه رنگ ایران باشد اما همه پرچم‌ها یا حسین، یا عباس، یا زهرا
پرچم ایران، پرچم مرز پرگهر، پرچم مکتب ایرانی نبود.
الآن هم اگر حادثه‌ای پیش آید همان پرچم یا زهراست، این کشور را اینها حفظ کردند.
بالأخره رفتید به جبهه یا نرفتید؟ دیدید یا ندیدید؟ اگر پنجاه پرچم بود چندتایش پرچم سه رنگ بود؟ یا اصلاً نبود، یا یک دانه بود روی ماشین بود.
این شعرها و نواهای خاکریز اول و دوم یا حسین یا حسین، کربلا کربلا بود، دیگر مرز پرگهر و اینها نبود.
اینهاست که کشور را حفظ می‌کند.
برای اینکه مردم وقتی باور کردند روح با عظمت الهی به شربت شهادت می‌رسد و عنداللّهی می‌شود، فَرِحِینَ بِمَا آتَاهُمُ اللّهُ می‌شود و مرزوق است، او فداکار است وگرنه بگوید من چرا کشته بشوم برای اینکه زید به ریاست برسد، عمرو به کیاست برسد!
هیچ‌گاه مرز پرگهر کشور را حفظ نکرد ...
برگرفته از درس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی/سوره احزاب، آیات 6 الی 8/ رادیو معارف/برنامه بر کرانه نور، 22/2/1395
کلمات کلیدی:
